Review : Biohazard - Divided We Fall (2025) + video!

LABEL : BLKIIBLK

REVIEWER : Kurt

RELEASE DATUM : 17/10/2025

GENRE : Hardcore / Progressieve Groove Metal

SCORE : 9/10

Goh, hoe schrijf je een review van een band die na 13 jaar een nieuw album uitbrengt, terwijl diezelfde band mijn muzikale voorkeur mee bepaald heeft? Want Biohazard was mijn logische stap naar mijn verdere zoektocht in de hardcore scene en ik ben de band daar tot op heden nog steeds heel dankbaar voor.

Voor de lezer en hopelijk ook luisteraar van het album, wil ik wel één groot advies geven. Vergeet even Biohazard’s titelloze debuutalbum, Urban Discipline en State Of The World Address, drie stuks dus. Vergelijk dit nieuwe album Divided We Fall niet met deze “all time" - klassiekers in het genre maar geef het een eerlijke kans.

Na jarenlange stilte kunnen we spreken van een Biohazard 2.0 maar dit nadrukkelijk op een wel heel positieve manier. Je krijgt een ander gevoel van “Damn, deze band is toch gewoon geweldig”, met deze nieuwe release. Je hoort hier terug de ideale mix van hardcore en progressieve groove metal zoals alleen Biohazard dat kan op hun eigen typische manier, wees daar maar gerust in. 

Ik voelde me terug als een vijftienjarige die op de klank verzot werd van dit viertal uit Brooklyn, New York toen ik het album tweemaal beluisterd had. Geef toe, daar snakken we toch allemaal naar en dat zegt toch alles over de algemene sound van deze langspeler. De strakke drums van Danny Schuler, de eigenzinnige leadgitaar van Bobby Hambel, en de uitmuntende samenzang van Billy Graziadei en Evan Seinfeld die 180° het tegenovergestelde vormt van een georkestreerd koor, maar het klopt wel opnieuw als een (explosieve) bus. Het is allemaal terug en dat met een sound anno 2025 waardoor Divided We Fall best naast de voorheen beschreven klassiekers mag plaatsnemen. 

Dit album verdient geen “betere en mindere” songs beoordeling want elk van hen krijgt sowieso een A+ stempel en wie ben ik dan om daarover te beslissen wat voor jullie het beste hoort te klinken. Trouwens, songs vormen telkens een persoonlijke mening en ervaring, toch? Natuurlijk zijn die er voor mij persoonlijk, maar andere nummers zullen jullie dan weer de hoogvliegers vinden. 

Eén ding staat vast: deze verzameling van 11 nieuwe tracks, beginnende met Fuck The System en eindigend met  Warriors, is een kraker van een album die elke toegewijde Biohazard-fan niet anders dan (op z'n minst) kan bekoren. Eentje waarvan je hoopt dat de volumeknop, die maar tot 10 reikt, niet op 11 kan gezet worden. 

Uit willekeur heb ik Eyes On Six genomen, welke al werd gebruikt als single van het toen nog verwachte album. Gelukkig is het wachten voorbij...