Review : Soulfly - Chama (2025) + video

LABEL : Nuclear Blast Records

REVIEWER : Kurt

RELEASE DATUM : 24/10/2025

GENRE : Groove / Tribal Metal

SCORE : 6,5/10

Om alle misverstanden uit de weg te ruimen wil ik één ding benadrukken…Ik ben een grote fan van Max Cavalera, laat dat duidelijk zijn, maar het kan niet altijd “the good news” zijn bij een persoonlijke review van een album. De in mijn ogen nog steeds dé MAX Cavalera slaagt erin om op alle album releases, toppers van tracks neer te zetten. Alleen is het zo dat de laatste jaren al die goeie nummers moeten gesprokkeld worden op de albums van bands waar deze levende metal legende in zit. Zo hebben we de dag van vandaag, Soulfly, Cavalera Conspiracy, Killer Be Killed (met o.a. Troy Sanders van Mastodon) en Go Ahead And Die, om over zijn verleden bij Sepultura en Nailbomb maar te zwijgen. Vroeger was vroeger, ok…maar de tijd om reikhalzend uit te kijken naar nieuw materiaal van Max Cavalera is eigenlijk niet meer aan de orde. Voor je het weet is er alweer een album van één van z’n andere bands uit. Het resultaat, net zoals deze Chama van Soulfly, een snel in elkaar gestoken album, dat wel goeie nummers bevat, maar waar we niet meer van kunnen spreken van langspelers die als één geheel gevormd zijn. Ik moet jullie ongetwijfeld niet voorlezen over welke albums ik het heb die Max Cavalera met vuur en emotie heeft gecreëerd. Deze kunnen jullie gerust zelf invullen en dit zelfs in volgorde schikken zoals jullie dat wensen. Alleen heb ik een vermoeden dat velen in een dieper verleden gaan nadenken hieromtrent. 

Tijdens het neerschrijven van deze tekst ben ik aan mijn tiende luisterbeurt van Chama bezig en mijn teller komt na al die tijd op 3 degelijke nummers. Het album gaat goed uit de startblokken (als ik de overbodige lange intro Indigenous Inquisition niet meereken) met de vooruitgeschoven single Storm the Gates. Je snuift een klein beetje de "Primitieve" - geur, waardoor je het gevoel krijgt van “zou het deze keer toch…? ”. Ook de andere singles Nihilist en No Pain = No Power zijn mijn persoonlijke betere tracks maar zijn dus eigenlijk een foute benadrukking hoe de rest van deze Chama zou moeten klinken.

Helaas slaat de chama (Portugese vertaling voor vlam) voor de rest niet verder aan op dit album. Je krijgt amper een groove te horen op deze plaat die we van deze band toch konden en mochten verwachten. Je krijgt, sorry voor mijn woordspeling, een geluid in de plaats die ook “op potten en pannen” kan gespeeld worden. En waarom wordt de stem van de frontman hoe langer hoe meer in een echogeluid opgenomen? 

Het album is geproduceerd door z’n 32-jarige zoon Zyon Cavalera, die tevens drummer is bij Soulfly én Go Ahead And Die, en met zijn aantreden als producer kwam ik alweer tot dezelfde conclusie. Het wordt hoog tijd dat Soulfly in z’n geheel teruggrijpt naar top producers zoals Ross Robinson (album Soulfly),Toby Wright (album Primitive) en Chris "Zeuss" Harris (album Enslaved). Waarom heeft in godsnaam Rick Rubin nog nooit achter de knoppen gezeten bij een toch wel grote naam als Soulfly? Een combinatie van één (of soortgelijke) van deze producers met medezeggenschap van Max Cavalera is de enige manier om Soulfly terug op het juiste spoor te krijgen, en geloof me…dit is wat ik de band absoluut toewens, want Soulfly heeft zoveel meer in z'n mars dan dat ze op deze nieuwste release naar voren brengen...en alsof ze dat nog niet bewezen hadden in het verleden!

Bijgevoegd, de op dit moment laatste videoclip No Pain = No Power: