top of page

Review : Battle Beast - Steelbound (2025) + video

Bijgewerkt op: 23 okt

LABEL ; Nuclear Blast Records

REVIEWER ; Peter

RELEASE DATUM ; 17/10/2025

GENRE ; Power Metal

SCORE ; 9/10


ree

Battle Beast bestaat twintig jaar, en de opmars van deze Finse power metal band lijkt al een tijdje niet meer te stuiten.

Op 2 november staat deze band als headliner, en dat met als support acts Majestica en Dominum, in de Trix in Antwerpen. Alle drie deze bands zitten onder de vleugels van het platenlabel Nuclear Blast, en het zou weleens een erg memorabele avond kunnen gaan worden. 

Steelbound is het zevende studioalbum van deze formatie, en het is goed om vast te stellen dat Battle Beast geen band is die zichzelf telkens weer herhaalt. Was voorganger Circus Of Doom (2022) nog vrij bombastisch van aard, bij Steelbound ligt de focus veeleer op de heavy metal uit de eighties, en het catchy en zeer toegankelijke karakter komt voornamelijk van de keyboards. Dat laatste is al langer een kenmerk van Battle Beast, en daar wordt  op dit nieuwe album niets aan ingeleverd, wel integendeel, want op dit plaatje klinkt de groep catchier dan ooit! 

Steelbound staat alweer vol tracks die erom smeken om  gespeeld te worden bij de komende live shows die voor de groep op til staan. Ze hebben maar uit te kiezen, en het begint reeds met The Burning Within, dat het album op machtige wijze opent. Here We Are toont aan hoe vanzelfsprekend het voor deze band lijkt om composities, performance en productie op elkaar af te stemmen, want nog effectiever dan dit is vrijwel onmogelijk. Hetzelfde geldt voor de titeltrack waarbij het samenspel tussen de gitaristen Juuso Soinio en Joona Björkroth enerzijds en keyboard player Janne Björkroth anderzijds, echt optimaal is. Maar de echte ster in deze band is natuurlijk frontzangeres Noora Louhimo, die op elke song de kans krijgt om te demonstreren wat ze allemaal aankan.

De latin sound bij Twilight Cabaret is misschien wel het meest verrassende moment op dit schijfje, maar ook daarmee komt de band uitstekend weg. Het vrij korte, instrumentale The Long Road splitst het album in twee, en het is het erg knappe Blood Of Heroes dat het tweede deel van de tracklist inluidt. Met wat fantasie zou je dit nummer een kruising tussen Manowar en Sabaton kunnen noemen. Riders Of The Storm, met Keltische folk invloeden, is de volgende knaller in het rijtje, en Watch The Sky Fall  sluit het schijfje af op een wijze die het hele album weerspiegelt: catchy, aanstekelijk en aangrijpend tegelijk. Wat mij betreft is Battle Beast dan ook met stip de beste power metal band van dit moment!



Opmerkingen


bottom of page