Review : Burning Witches - Inquisition (2025) + video!

LABEL : Napalm Records

REVIEWER : Peter

RELEASE DATUM : 22/08/2025

GENRE : Heavy Metal /Power Metal

SCORE : 7.5/10

Burning Witches zou je wel wat kunnen vergelijken met bijvoorbeeld Judas Priest of Iced Earth, maar dan in een volledig vrouwelijke versie. Deze Zwitserse heavy metal band houdt stug vast aan een klassieke vorm van ‘eighties metal’, iets wat we nu zouden omschrijven als een mix van power-  en thrash metal. Eén van de redenen waarom de vergelijking met Judas Priest steek houdt is de zang. Net als Rob Halford houdt Burning Witches zangeres Laura Guldemond van hoge screams die haar krachtige zang aanvullen. Met elk nieuw album is er ook verbetering merkbaar in de songwriting, ook al blijft Inquisition een zeer voorspelbaar en vrij risicoloos album. 

Inquisition is typerend voor een plaat die bij een eerste luisterbeurt nogal tegenvalt. Je hoort de clichés, die door een band als deze, rijkelijk aangewend worden en je fixeert je op het repetitieve karakter van sommige tracks zoals Soul Eater. Maar de volgende luisterbeurten hebben me heel wat milder gestemd. De puike performance die de dames laten horen hebben ervoor gezorgd dat de power dubbel en dik in de songs doordringt, en dat is zeker en vast niet enkel aan de vocals van Laura toe te schrijven. Ook de gitaristen Romana Kalkuhl en nieuwkomer Courtney Cox (bekend van onder meer The Iron Maidens en Phantom Blue) hebben het beste afgeleverd wat  de band ooit heeft voortgebracht, en ook bassist Jeanine Grob, en drummer Lala Frischknecht houden zich aan een erg strakke ritmesectie. En zo is dit zesde studioalbum van de band meteen ook hun sterkste tot op heden.

Van de tracks die het best blijven hangen geef ik er drie mee. Het galopperende ritme van High Priestess of the Night is de reden van mijn vergelijking met het helaas ter ziele gegane Iced Earth. Zelfde vibes, dezelfde pit. Met de ballad Release Me laten deze dames ook hun gevoelige kant horen. Met de accurate intonaties van Laura, een mooi uitgebouwd refrein, en de gepaste gitaarsolo is dit nummer één van de betere op dit plaatje. Maar het is het 'trashy' In For The Kill dat hier de hoofdprijs wegkaapt, met een pijlsnel refrein dat zich al gauw in je hersenpan nestelt.

Zonder nu meteen te gaan overdrijven - Inquisition is en blijft te voorspelbaar om echt te verrassen -  vind ik dit nieuwe album van Burning Witches toch best wel geslaagd. Het is bij hen net zoals bij die vele andere bands die vasthouden aan hun succesformule: waarom iets veranderen als de fanbasis tevreden toekijkt?