top of page

Review : Helloween - Giants & Monsters (2025) + video!

LABEL : Reining Phoenix Music

REVIEWER : Peter

RELEASE DATUM : 29/08/2025

GENRE : Power/ Heavy Metal

SCORE :9/10

ree

Het leek, nu zo'n zeven jaar geleden, een ambitieus idee: de toenmalige line-up van de Duitse power metal band Helloween van vijf leden (zanger Andi Deris, gitaristen Michael Weikath en Sascha Gerstner, bassist Markus Grosskopf en drummer Dani Löble) uitbreiden naar zeven, en dat met twee ex-leden die voorheen veel voor de groep hadden betekend, namelijk zanger Michael Kiske en zanger/gitarist Kai Hansen. En zo kregen we een band met eigenlijk zowel drie zangers als drie gitaristen in de bezetting. Met zo'n line-up waren de verwachtingen uiteraard hoog gespannen, en nadat de band zo onder de noemer Original Pumpkin United Tour in 2017 en 2018 had rondgetoerd, kwam er met deze bezetting in 2021 ook een nieuw album van. Dat titelloze album loste de hoge verwachtingen in en blies de carrière van deze formatie nieuw leven in, en tracks zoals Fear Of The Fallen, Rise Without Chains en Skyfall mogen gerust als instant klassiekers in het repertoire van de band beschouwd worden. 

Helloween was als reüniealbum uitstekend, het nagelnieuwe Giants & Monsters is gewoonweg nog beter. Zelden een album van dit formaat gehoord, met zoveel dynamiek en overtuiging van een band met zoveel kilometers op de teller. De volgorde in de tracklist, iets waarvan de impact toch nogal eens onderschat wordt, kon niet beter gekozen zijn, waardoor de afwisseling in de songs onderling maximaal benut wordt. Of het nu gaat om de epische tracks, Giants On The Run, Universe (Gravity For Hearts) of afsluiter Majestic, of om het ietwat Scorpions achtige A Little Is A Little Too Much, er is op deze plaat geen enkel moment te vinden  dat de verveling kan toeslaan. Zelfs de wat gelikte meezinger This Is Tokyo en de best wel melige ballad Into The Sun misstaan totaal niet op dit plaatje. Mijn favoriete songs zijn het uiterst krachtige Saviour Of The World en de typerende ‘feel good’ song Under The Moonlight, die de oude vibes van deze topband nog eens extra doen schitteren. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de sprankelende gitaarsolo's die tijdens Hands of God passeren, of de heerlijke speed metal van We Can Be Gods, die je terug katapulteert naar de beginjaren van deze groep.

En ja, daarmee hebben we alle tien de songs gehad! Om maar te zeggen dat elke rechtgeaarde fan van heavy- en power metal dit schijfje toch tenminste een keer zou moeten beluisterd hebben. Met Giants & Monsters doet Helloween alvast een meer dan fikse worp richting mijn album jaarlijstje van 2025!



Opmerkingen


bottom of page